تفاوت میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن

میکروبلیدینگ ابرو برخلاف میکروپیگمنتیشن ابرو که با قلم و دستگاه دیجیتال انجام می‌شود و ماده‌ی رنگی به لایه‌ی عمیق‌تری از پوست تزریقمی‌شوند و به‌همین‌دلیل طرح ابرو دائمی‌تر است، روشی نیمه‌دائمی تلقی می‌شود. میکروبلیدینگ ابرو به‌دلیلِ ظاهر طبیعی‌ای که به ابرو می‌بخشد وحالت خط‌های مایلی که شبیه موهای ابرو در جاهای خالی ابرو طراحی و کشیده می‌شوند، حالتی طبیعی به ابرو می‌بخشد؛ به‌همین‌دلیل با استقبالفراوان خانم‌های خواهان ابروهای خوش‌حالت در سرتاسر جهان مواجه شده است.

روش میکروبلیدینگ برای طراحی ابرو نسبت‌به میکروپیگمنتیشن دوره بهبودی کوتاه‌تر، هزینه و ماندگاری کمتری دارد و برای کسانی که به‌دنبالطراحی طبیعی برای ابروها هستند، روش ترمیم ایده‌آلی است. دو روش میکروپیگمنتیشن و میکروبلیدینگ برخلاف روش‌های سنتی تتو ابرونیمه‌دائمی هستند و بعد از مدتی حدود دو تا 5 سال (در میکروبیلدینگ حتی کمتر از این مدت یک تا سه سال) کم‌رنگ و بی‌رنگ می‌شوند،به‌همین‌دلیل هر چند وقت یک‌بار نیاز به ترمیم دارند.

بد نیست درمورد روش میکروپیگمنتیشن بدانید که علاوه‌بر ترمیم ابرو و کاربردهای دیگر این روش در امور زیبایی، در امور درمان هم می‌تواناز میکروپیگمنتیشن برای مداوای مشکلاتی مانند ویتیلیگو (بیماری برص یا پیسی) یا اصلاح جای زخم یا کلوئید کمک گرفت. یکی ازمحبوب‌ترین کاربردهای میکروپیگمنتیشن هم اصلاح زخم‌های جراحی پلاستیک یا بازسازی هاله‌ی پستان در موارد ماستکتومی (عمل جراحیبرداشتن پستان در سرطان‌ها و…)، هماهنگ کردن اندازه‌ی هاله و شدت رنگ هاله با سینه است.

مریم قلندری

نویسنده